Judith Majoor - Beeldend kunstenaar

‘Beeldend kunstenaar’ is tot nu toe mijn leukste baan. Als eigen baas kan ik in vrijheid ‘kunst’ maken zoals ik dat wil. Figuratieve schilderijen en tekeningen, bronzen beeldjes of abstracte vormen gehakt uit een exotisch stuk steen. En af en toe gun ik mezelf een soort sabbatical en is tuinieren opeens een favoriete bezigheid.  
De onderwerpen van mijn ‘kunst’ zijn niet verheven. Ze passen niet in modieuze trends, verbeelden geen grote thema’s. Het alledaagse is voor mij leuk en uitdagend genoeg. Mijn directe omgeving is een rijke Inspiratiebron voor mijn werk. Mooie menselijke koppen, lieve kinderen bezig met hun kinderdingen, de boze kater van mijn bejaarde moeder, een sierlijke vaas met een kleurig boeket van de bloemist om de hoek, een blozend appeltje uit de fruitschaal, oude door intensief gebruik licht beschadigde potten of schalen van aardewerk, een bosje doodgewone uien, schoentjes van toen ik een heel klein meisje was. Kortom, mijn onderwerpen liggen overal voor het grijpen.  
Tekenen doe ik graag met pastelkrijt aan onze eettafel. Muziekje aan, glaasje wijn, gezellig. Voor het schilderen trek ik me terug in mijn kleine atelier in ons achtertuintje. Als ik alles heb ik voorbereid, het onderwerp in potlood op het doek geschetst, mijn kleurenpalet bepaald, hup aan de gang. Soms met acrylverf om snel te kunnen werken, soms op de klassieke manier kalmpjes met olieverf. Het maken van een schilderij brengt mij in een meditatieve stemming, het ultieme geluk. Ik heb geen benul meer van tijd. Ik ga dagen door tot ik aan mezelf moet toegeven dat het nu wel klaar is. Dan signeer ik het en zet het weg in de grote schilderijen kast. Om het later nog eens kritisch te bezien. Of het na een tijdje nog steeds beantwoordt aan mijn perfectionisme. Soms valt het me dik tegen. Weg ermee. Of ik zet er op hetzelfde doek gewoon een heel ander schilderij overheen.
Ja ‘beeldend kunstenaar’ is echt mijn allerleukste baan tot nu toe.